“Fijne middag”, zegt mijn collega die geen kinderen heeft. Ik sluit mijn laptop, vlieg de trap af, vlieg door naar mijn auto en sta nog net op tijd op het schoolplein. Iedere dag hetzelfde liedje, de scholen zijn weer begonnen. Weken voor het begin van het nieuwe schooljaar struinden we samen

“Mama wil je alsjeblieft niet dansen, ik schaam me rot.” Het zijn de woorden van mijn oudste dochter, aan mij gericht. Het zal je maar gezegd worden.  Ik begrijp ineens hoe de moeders van “hotter than my daughter" zich gevoeld moeten hebben. “Dat kan echt niet mama, je bent nu