Je bent hier
Home > Columns > Column Sandy | Geloof

Column Sandy | Geloof

tinkerbellIk ben gedoopt, heb de communie gedaan en in de zesde klas het vormsel. De hele rataplan heb ik doorlopen. Waarom? Omdat het moest. Het hoorde zo. Iedereen deed het. Buiten die drie keer ben ik nog amper in de kerk geweest. Alleen als het moest, omdat er iemand was gestorven of trouwde of omdat er een baby werd gedoopt.

Tegenwoordig is het allemaal anders. Mijn kinderen zijn niet gedoopt, doen ook niet de communie en ook geen vormsel. Mochten ze later besluiten dat ze dat allemaal wel willen dan kunnen ze dat alsnog doen. Dan is het hun eigen keuze en staan ze er ook helemaal achter. Nu mijn oudste zoon in groep 4 zit en een handje vol kinderen in de klas de communie gaan doen komen er af en toe vragen. Vragen waar ik geen antwoord op heb omdat ik vind dat je je kinderen een eerlijk antwoord moet geven op hun vragen, en geen antwoord waarop nog meer vragen komen, die je niet met zekerheid kunt beantwoorden.

De vraag waarom iemand de communie doet vind ik het moeilijkste. Want waarom doet een kind eigenlijk de communie? Waarschijnlijk omdat hun ouders dat een goed idee vinden. Het kind zelf kan op die leeftijd naar mijn mening de keuze niet weldoordacht maken, gewoonweg omdat het te ingewikkeld is, en het kind een feest na afloopt wordt beloofd. Daar ging het mij vroeger ook om. Anderhalf uur in de kerk zitten voor lief nemen, om daarna een feestje thuis te vieren en een nieuwe fiets in ontvangst te nemen.

In de zesde klas kreeg je na het vormsel weer een nieuwe fiets om mee naar de middelbare school te fietsen. Vorig jaar zat ik voor de laatste keer in de kerk voor een communie, en heb toen besloten dat dat ook echt de allerlaatste keer zou zijn. Er kan getrouwd worden, gedoopt, begraven of wat dan ook, ik ga niet meer. Vol verbazing hoorde ik de pastoor tegen negenjarige kinderen zeggen dat ze vanaf nu altijd een vriend zouden hebben. En als ze iets wilden hebben dan moesten ze dat gewoon vragen en dan kregen ze het. Van Jezus himself welteverstaan. Dat vond ik zo’n lariekoek! Maak die kinderen toch niet zoveel wijs! Ik begrijp dat echt niet. Ik kan me voorstellen dat een kind wat misschien geen vriendjes heeft flink teleurgesteld wordt als hij Jezus blijft roepen en hij niet voor de deur staat. Ik heb het nu over het katholieke geloof maar voor mij zijn alle geloven om het even. Ik geloof er niks van.

Een bezoekje aan het Vaticaan tijdens een stedentrip naar Rome maakte voor mij helemaal de deur dicht. Wat een vertoon, terwijl op enkele meters afstand mensen op de grond lagen te bedelen voor geld of eten. Ik heb tegen mijn zoon gezegd dat als ze het op school hebben over het geloof tijdens b.v. de kerst hij dan maar moet vragen wat hij wil weten en dan zelf moet besluiten of hij het gelooft of niet. Het is zijn keuze. Tot nu toe gelooft hij weinig van de verhalen over “Jeesje”, zijn vader, zijn moeder, de dieren in de stal en de engel die verscheen, en ik denk dat er weinig verandering in gaat komen. Zolang hij vindt dat de engel eigenlijk net zoiets is als Tinkerbell, is het hele Bijbelse verhaal iets wat in Disneyland thuishoort. Kinderlogica? Ik vind het zo gek nog niet.

Ben jij gedoopt/ heb je communie gedaan?

Sandy J (1976) is gelukkig getrouwd en is moeder van 2 jongens, Dean van 2006 en Jake van 2010. En samen wonen zij in een dorp in Limburg. Sinds juni 2014 is het eerste boek van Sandy ‘En ineens weet je het…je bent moeder’ verkrijgbaar.

6 thoughts on “Column Sandy | Geloof

  1. Ook ik ben gedoopt, communie gedaan en heel laat mijn vormsel, omdat het de “normaalste” zaak is. Voor mijn moeder. Zelf had ik het niet erg gevonden als ik het niet had gedaan, maar goed. Denk er zo ongeveer hetzelfde over. Mijn partner die islamitisch is opgevoed, denkt er ook zo over. Anders zou het denk ik ook niet werken tussen ons.

  2. Ik ben ook gedoopt maar ik ben niet gelovig. Ik wil geen kinderen, maar moest het wel zo zijn dan denk ik niet dat ik ze zou laten dopen. Ik zie het nut er eerlijk gezegd niet van in. Waarom iets doen waar je niet in gelooft eh. Met alle respect voor de mensen die dat wel doen natuurlijk.

  3. Ik kom uit een gelovige familie en heb mijn communie gedaan, maar daar houdt het ook zo een beetje op. Mijn kinderen zijn niet gedoopt, ze hebben geen communie gedaan of wat dan ook. Ik ben wel gelovig maar de kerk bezoeken doe ik dus niet.

  4. Ik ben niet gelovig opgevoed en ben dit nog steeds niet. Wel vind ik het mooi dat andere mensen dit wel hebben en heb er zeker respect voor

  5. ik ben ook gedoopt en heb ook me eerste heilige communie gedaan. Waarom? om dat het ‘moest’ je hebt als kind niet veel te zeggen en je doet wat je ouders willen, je doet het omdat je denkt dat het hoort en niet beter weet. Toen ik het vormsel moest doen was ik denk 13, was wat ouder en had een eigen mening. Voor geen goud dat ik het vormsel ging doen! er werd altijd tegen mij gezegd bidden dan komt alles goed. Maar als je ouder word kom je er achter dat dit alles behalve waar is. Waarom hebben kindjes in Afrika geen water?! Terwijl hun elke dag bidden. Toen had je die vele reclame spotjes met die foster parents kindjes. En zo had ik nog veel meer vragen. Nee sorry voor mij een geloof en me zoontje voed ik ook niet gelovig op. Hij mag als hij oud genoeg is zelf een keuze maken of hij überhaupt voor een geloof gaat.

  6. Ik ben niet gelovig opgevoed maar heb me sinds 6 jaar bekeerd tot de islam. Voor mij heeft hef een bepaalde rust. Maar iedereen doet wat hij wil. Vrijheid blijheid.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Top