Het meisje in de wasmachine

Het zou zomaar de titel van de nieuwste horrorfilm kunnen zijn, maar dat is het niet. Het is een verhaal ontsproten aan het brein van mijn vierjarige Djazz. Fantasie heeft hij genoeg tegenwoordig. Volgens onze krullenbol zit er een meisje uit Afrika in onze wasmachine. Hoe ze daar komt mag Joost weten, maar feit is dat er een meisje woont. Op mijn vraag waar dit meisje blijft wanneer mama de was doet is het antwoord dat ze dan onder Djazz zijn bed kruipt. Mijn kleuter vindt dit heel normaal. Zijn zusjes vinden het hilarisch en we zijn het erover eens dat het idee van deze illegale bewoonster toch wel enigszins griezelig is.

Het meisje heeft haar eigen slaapzak (ligt ook ergens in de wasmachine) maar natuurlijk geen eten. “Af en toe geef ik haar stiekem wat te eten mama, anders gaat ze dood”, aldus onze kleuter. Als ik hem naar bed breng, steekt hij zijn hoofd in de wasmachine en begint op een lieve toon te praten tegen zijn nieuwe vriendin. Voor mij is ze niet zichtbaar en ik zie ook niemand liggen onder zijn bed. Djazz zit ook bij de politie en heeft van de speelkamer een politiebureau gemaakt. Met elke sleutel die hij te pakken krijgt sluit hij boeven op en om de haverklap wordt er op de deur gebonkt en staat hij, getoogd met een indrukwekkende glitter pet, klaar om het huis te inspecteren en indien nodig te ontdoen van gespuis.

Djazz heeft een druk leven met veel banen. Regelmatig komt er een baan bij. Niet alleen zit hij bij de politie maar hij werkt ook in een winkel waar je gratis kunt shoppen. Hij verkoopt er snoep, speelgoed en je kunt er pannenkoeken eten. “Zullen we daar een keertje samen naar toe gaan mama?”, vraagt hij hoopvol. Een winkel waar je gratis kunt winkelen, dat lijkt mama wel wat. Zijn baan bij de Munsterkerk in Roermond heeft hij opgezegd want die was saai. Djazz repareert sinds kort ook auto’s, nog even uitvogelen waar precies, want die connectie lijkt me wel handig.

Eindeloze fantasie resulteert in urenlange rollenspellen waar het hele gezin bij wordt betrokken. Soms ontvangen met een lach, een volgende keer wordt men er gek van. Ik geniet in stilte en hoop dat hij zo fantasierijk mag blijven. Even helemaal opgaan in een wereld die jij zelf hebt gecreëerd, beter dan dat wordt het leven niet.

Door: Sonja

Sonja, bouwjaar 1974 en moeder van Mindy (2007), tweeling Jodi en Evy (2009) en charmeurtje Djazz van 2016. Gelukkig getrouwd en 32 uur per week werkzaam als marketingspecialist bij een touroperator & maatwerkspecialist. Zij neemt ons, in haar blogs, mee in haar leven als trotse mommy van 4 kinderen. 

Volg jij Mommyonline al op Instagram?