Na het grote succes van Marvel Black Panther keek ik vol verwachting uit naar Avengers: Infinity War. De film waarin vrijwel alle Marvel superhelden bij elkaar komen. Waar we meer dan 20 hoofdrolspelers te zien krijgen. Dat beloofd heel wat maar riep bij velen, waaronder ikzelf, ook heel wat vraagtekens op. Met zoveel personages en een beperkte speelduur is het immers een ware opgave om alle karakters een welverdiende persoonlijk moment te geven. Is dit Marvel gelukt? Lees snel verder…

Tien jaar nadat de eerste film van het Marvel Cinematic Universe werd uitgebracht, komt de spanning tot een hoogtepunt in de grootste confrontatie aller tijden in Marvel’s Avengers: Infinity War. Voor het eerst komen alle helden en hun bondgenoten uit alle voorgaande films bij elkaar om het op te nemen tegen de machtige Thanos. Het moment waar alle andere Marvel films naar toe geleid hebben: de ultieme, meest gevreesde confrontatie aller tijden. Het grote bedreiging dat het halve universum wilt uitroeien. Zo groot dat alle helden ingezet moeten worden om een kans van slagen te creëren.

In Avengers: Infinity War volgen wij Thanos, de (tot nu toe) grootste villain uit het Marvel Universe. Thanos is tot de conclusie gekomen dat het universum overbevolkt is en dat er een drastische maatregel genomen moet worden. Derhalve heeft hij het zijn missie gemaakt het universum van zijn ondergang te reden. Hij heeft bedacht dat als hij op elke planeet de helft van zijn inwoners doodt, er dan genoeg voedsel voor iedereen zal zijn. Maar om dit te kunnen realiseren moet hij in het bezit zijn van de meest krachtigste stenen: the infinity stones. Een zestal stenen met krachten. Met behulp van zijn volgelingen, beter bekend als ‘Children of Thanos’, gaat hij planeten af op zoek naar de zes infinity stones. En uiteraard is het aan de superhelden ( van The Avengers en The Guardians of the Galaxy ) om dit alles te voorkomen.

Doordat de plot van deze film al jarenlang opgebouwd is, weet je als kijker in principe precies waar de film over gaat. Met dit kennelijk in gedachten hebben de filmmakers er voor gekozen verder geen tijd aan introductie te verspillen maar kijkers gelijk in het diepe te gooien. Want vanaf het eerste minuut neemt de film je in een achtbaanrit. Een rit van ruim 2,5 uur vol spanning, waarin gigantisch veel op je afkomt en alles op een rap tempo gebeurt. Als kijker krijg je het ene verhaal na het ander gepresenteerd. Vele personages worden belicht en word er door middel van persoonlijke momenten aan karakteropbouw gewerkt. Ondanks het hoge tempo blijft het verhaal goed te volgen. Ook voor wie de andere films niet gezien heeft, alhoewel ik het mij haast niet kan voorstellen, is de film nog goed te volgen. En het feit dat de personages het een en ander aan uitleg over hun verleden geven helpt om de film nog beter te volgen en begrijpen.

Avengers: Infinity War is een goede en zeker ook spannende superhelden film waarin je met epische gevechten en duizelingwekkende acties overladen wordt. En dan heb ik het nog niet eens over de geweldige special effects. Naast alle acties is er gelukkig ook aan de nodige grappige momenten gedacht. Qua balans is dit dus dik in orde en is het een film om volop van te genieten. Avengers: Infinity War is overduidelijk een film waar men flink over gebrainstormd heeft. Het is een film met een verrassingselement maar ook onverwachte tegenslagen en jij als kijker onverwachts met de grote schurk meevoelt. Een film waarin alle personages gevaar lopen en echt niemand veilig is. Een film dat je, als Marvelfan of liefhebber van superhelden films, zeker gezien moet hebben.

Alhoewel ik enorm van de film genoten heb en zeker ook van mening ben dat het een ‘must-see movie’ is, vind ik het aan de ander kant toch allemaal net too much. Too much of everything. Er gebeurt simpelweg enorm veel in 2,5 uur tijd. Tijd om even op adem te komen is er dan ook niet. Het blijft maar doorgaan. Er zijn naar mijn mening teveel geweldige personages om zo in één film te proppen. Het resultaat? Personages die haast geen speeltijd krijgen. Dit geldt weliswaar niet voor alle personages. Maar neem nou the Black Panther of Black Widow, van beide had ik zo graag meer willen zien. Maar ook van Shuri had ik verwacht meer te zien, een onderonsje tussen haar en Iron Men debatterend over wie nou slimmer is bijvoorbeeld. Waar we in alle andere Marvel films konden genieten van een team van superhelden dat het tegen een slechterik opneemt, moeten we het nu doen met meerdere teams die op diverse locaties het gevecht tegen dezelfde schurk aangaan. Een gruwelijk goede villian dat een en al dreiging uitstraalt, moet ik zeggen. Ik heb dan ook enorm van het acteerwerk van Josh Brolins als Thanos genoten. Iron men heeft mij wederom niet teleurgesteld, Doctor Strange heeft mij positief verrast en de rest van de cast hebben (zoals gewoonlijk) goede acteerwerk geleverd.

Al met al is Avengers: Infinity War het zeker waard om in IMAX te bekijken. Het einde van de film zal je zeker versteld doen staan. Ik kan haast niet wachten totdat deel twee op 3 mei 2019 te zien zal zijn.