Al jaren werkt de basisschool van mijn kinderen aan een goede gezondheid van de kinderen. Elke woensdag is er fruitdag: alle leerlingen eten dan uitsluitend fruit en/of groente. Water en melk zijn zowat enige drank dat nog meegenomen mogen worden. En daarnaast mag er binnen de school zoveel mogelijk (alleen maar) gezonde traktaties uitgedeeld worden. Dit doen we inmiddels al jaren en hoe leuk en goedbedoeld dit alles wellicht jou in de oren klinkt moet ik zeggen dat dit verdomd veel gedoe is.

De welbekende en o zo makkelijk zakjes chips en snoepgoed zijn taboe. Waar ik voorheen slechts 1 dagje voor een verjaardag de supermarkt in rende om vervolgens met meerdere uitdeel zakjes chips mee naar buiten te lopen is dit anno nu wel anders. Op z’n minst ben ik dagen van te voren druk met het bedenken van mogelijke traktaties. Het moet immers niet alleen maar gezond zijn maar ook nog eens de kleuren van de regenboog bevat. En uiteraard moet er iedere jaar weer een ander creatie geleverd worden.

Wanneer je kinderen, zoals dat van mij, hartjeswinter jarig zijn wordt de keuze aan kleurrijke fruit enigszins beperkt. Je moet het vooral met de groene soorten doen. Vorige jaar vulden we bekers met mandarijnen, druiven en komkommers, wat er overigens heel leuk uitzag.  Voor dit jaar stelde ik voor hetzelfde te doen maar dochterlief had uiteraard eigen ideeën: fruitstokjes. Ja, je leest het goed: haar mama voor 25 kinderen fruit aan satéstokjes laten rijgen (is dit wel het juiste woord?) leek haar wel wat. En dan natuurlijk niet 1 soort, maar diverse fruitsoorten. Maar dat niet ieder fruitsoort hiervoor geschikt is leek haar weinig uit te maken. Gesneden bananen aan een stokje is leuk maar geschikt zou ik het niet noemen. Tegen de tijd dat het beste ding daadwerkelijk gegeten zal gaan worden zal het vast en zeker niet meer het oorspronkelijke kleur hebben. Na een korte beraad tussen dochterlief en mezelf zijn we tot een compromis gekomen. Bananen hebben we niet gebruikt, ananas evenmin. Het werden peren, komkommers en druiven, allemaal in blokjes (soort van) gesneden. Tot laat in de avond ben ik met de traktatie bezig geweest. Maar gelukkig hoefde ik het niet geheel alleen te doen. Naast het opeten van mijn fruit hielp manlief namelijk ook een handje mee!

En vanochtend was het tevreden brede (glim)lach van dochterlief alles meer dan waard! Ja, daar doe je het als ouder uiteindelijk voor 🙂