“En? Waar zijn jullie op vakantie geweest? Nergens. Nergens? Nee wij zijn 3 weken gewoon thuis gebleven. Heerlijk. Met de kindjes naar pretparken, dierentuin, speeltuinen, in het zwembadje achterom in de tuin en naar het strand gewoon hier in Nederland”. En dan lijkt het wel of mensen zich ongemakkelijk gaan voelen. Het is net alsof ze niet weten hoe ze op deze informatie moeten reageren. En met een kort:” Ja dat kan natuurlijk ook, kinderen hebben ook niet meer nodig”, wordt het gesprek beëindigend.

Kinderen hebben niet meer nodig?? Ik heb zelf ook niet meer nodig. Ik vind het prima hier. Het lijkt wel als je tegenwoordig niet op vakantie gaat je niet voor vol aangezien wordt. Ik hoef niet zo nodig 2 weken met de rest van Nederland in Spanje, Frankrijk of Italië hutjemutje op het strand te relaxen. En zeg nou zelf, met 2 kinderen die nog geen zwemdiploma hebben is er niks relaxed aan. Je bent constant aan het kijken of ze niet ergens aan het verdrinken zijn. Even je ogen dicht doen is er niet bij omdat ze juist op dat moment besluiten dat ze oud genoeg zijn om zomaar de zee in te lopen of de boulevard te verkennen. Een boekje lezen? No way! Je ogen zijn constant gericht op je kinderen. Mijn definitie van vakantie is toch echt anders. Ik heb geen last van pre-vakanties-stress, vakantie-stress en after-vakantie-stress. Ik heb echt vakantie. En Nederland heeft zo veel leuke plekjes. Natuurlijk moet het weer meezitten, maar ook in 3 weken regen weten wij ons prima te vermaken. Er zijn genoeg dingen die je kunt doen als het regent. Ga naar een binnenzwembad, bioscoop, binnenspeeltuin, of organiseer knutselmiddagen of spelletjesdagen. Dus ook met regen hoef ik niet zo nodig op vakantie.

Vroeger was het juist ongewoon als families op vakantie gingen. Dat was een enorme luxe. Ik ben vroeger dan ook nooit met mijn ouders en broer op vakantie geweest. En ik ben echt niks te kort gekomen. Ik heb ook niet het gevoel dat ik iets heb gemist. Wij waren buiten. Aan het klimmen in bomen, knikkeren, stoeprandje, bij de buren op de boerderij aan het spelen en in de beek visjes aan het vangen. Tot ’s avonds laat op mogen blijven. Vallende sterren kijken. Dat is wat ik mij herinner van de lange warme zomervakanties. En Spanje? Dat was de ver van mijn bed show. Ik vroeg aan Dean of hij het erg vond dat wij niet op vakantie gingen. En zijn antwoord was duidelijk. Nee hoor, we doen allemaal hele leuke dingen! Ik zou best wel eens een keer in het vliegtuig willen zitten, dat lijkt me wel leuk. En als we dan naar Spanje gaan dan wil ik naar Sinterklaas!

Geschreven door Sandy J. Sandy is gelukkig getrouwd en is moeder van 2 jongens, Dean van 6 jaar en Jake van net 3 jaar. En samen wonen zij in een dorp in Limburg.