Zodra je aan kinderen begint veranderen er vanzelfsprekend een heleboel dingen in je leven. Waar je misschien eerst enkel aan je eigen behoeftes dacht, de hele avond kon stappen en thuiskomen wanneer je daar maar zin in had, verandert met de komst van een kindje dit allemaal. Als moeder zijnde word je bewegingsvrijheid enorm beperkt met als gevolg dat je minder vaak buiten komt.

Het komt opvallend vaak voor dat vrouwen, zodra zij kinderen hebben, zich geïsoleerd voelen en hierdoor sociale contacten missen. Velen geven aan gewoonweg geen vriendinnen meer te hebben doordat vriendinnen in een andere levensfase zitten. En het aangaan van nieuwe contacten wordt moeilijk gevonden.

Dit brengt mij bij mijn punt:
Om heel eerlijk te zijn snap ik dat niet zo goed, tenminste niet het feit dat het aangaan van contacten een probleem moet zijn. Nu schijn ik wel te gmakkelijk te praten, laat ik dat er even bij zeggen.
Maar feit is dat elke mama met een pasgeboren baby naar het consultatiebureau gaat. Dit is in mijn ogen een van de meest ideale plekken voor het leggen van contacten. Hier komen tenslotte allemaal ouders met kleine kindjes. Mocht je nou moeilijk contact kunnen leggen, dan is er altijd nog de mogelijkheid om een briefje op te hangen. De mogelijkheden zijn er maar er wordt gewoonweg veel te weinig gebruik van gemaakt.

Toen mijn dochter klein was ging in elke week met haar zwemmen. Ik heb daar in het zwembad veel vriendinnen gemaakt. Als je kindje wat ouder wordt is de speeltuin ook een goede ontmoetingsplek. Of ga eens op tijd naar school; ook daar vind je potentiële vriendinnen.
Als je kind een speelafspraak heeft nodig jezelf dan ook eens uit of nodig de moeder van het spelende kind uit voor een bakje koffie.

Om tussen die vier muren uit te komen zul je dus zelf eerst de deur door moeten.
Het park, de speeltuin, de winkel of zelfs bij de dokter in de wachtkamer. Overal kom je mensen tegen. Zet je schroom opzij en spreek iemand aan. Tegenwoordig lijkt er wel een taboe te liggen op praten in de wachtkamer, of een kort gesprek in de rij bij de kassa.
Iedereen heeft anno nu wel Facebook, zet eens een berichtje of zoek eens op of er een pagina is waar je contact kunt zoeken met iemand in jouw buurt. Maak gebruik van de mensen om je heen. Maar vooral: ga de deur uit! Ze komen vaak niet vanzelf naar je toe. En die baby? Die slaapt in de wandelwagen in de buitenlucht net zo goed, net als thuis in dat bedje. Na een uurtje zwemmen slaapt het ook vaak heerlijk in. Zeker de moeite waard.

Mijn tip voor de moeders die het zat zijn tussen die muren: OPEN DE DEUR en ga eropuit!

Zijn er nog mama’s op een andere manier aan contacten gekomen?

Note: Dit is zeker geen aanval naar wie dan ook. Ik leg gewoon gemakkelijk contacten en snap dat anderen dat minder goed kunnen.