Op school leerden we vroeger over de verschillende tijdperken: ijstijd, jagers en verzamelaars, ijzertijd, bronstijd etc. Hier in huis is het tijdperk van de jagers en verzamelaars aangebroken. Beter gezegd: het tijdperk van één Jager en één Verzamelaar.

Nura is namelijk in een fase dat ze het leuk vindt om alles bij elkaar te zoeken en te verzamelen op een centrale plek: een doos, emmer of in een (door mama) zelfgebouwde tent. Hier stopt ze uren tijd in en haar fantasie draait op volle toeren. De ene keer zijn puzzelstukjes centjes en de andere keer zijn her koekjes of boterhammen. An sich heel erg leuk om te zien, maar als we aan het eind van de dag alles moeten opruimen en er een kastje opengetrokken wordt en daar 5 puzzels, 2 blokkendozen en nog een stapeltrein en een lading houten speelfruit uitvalt dan slik je wel eventjes. “Leuk hoor, zo’n zelfbedachte koelkast vol eten, maar wie ruimt het weer op?”

Sinds enkele weken hebben we, helaas voor Nura, ook een Jager in huis. Dat gaat niet altijd samen… Julyan is zeer mobiel en kruipt met een behoorlijke vaart door het huis: precies naar Nura’s verzamelplekken! Zo zaten ze vanochtend met z’n tweeën in de tent. Ik zat achter mijn laptop en liet hen even begaan. Elke minuut hoor ik Nura roepen “Hij mag niet… Neeeehh, hij mag niet!!!” Maar ja, daar luistert Julyan natuurlijk niet naar.

Ik snap dus niet zo goed hoe de mensheid het tijdperk van Jagers en Verzamelaars overleeft heeft. Je zou zeggen dat ze elkaar de hersenen ingeslagen moeten hebben. Het is dat ik er hier bij ben en zo de zaken een beetje kan managen: de ene keer krijgt Nura haar zin en haal ik Julyan uit haar verzamelplek. De andere keer krijgt Julyan zijn zin en moet Nura samen delen.

Nura is blij als Julyan tussen de middag zijn slaapje doet. Kan ze eindelijk even rustig de kasten volstoppen met fantasie!

Geschreven door: Musetta Blaauw, 25 jaar en moeder van een dochter (2006) en een zoontje (2008)