Je bent hier
Home > Columns > Grijs??

Grijs??

Mijn dochter van 12 wees me erop toen ik gebukt voor haar stond.” Bah! mam je hebt grijze haren boven op je hoofd!!!!” Een meidengezicht bijna vol afschuw keek mij aan. Ik stamelde wat van “Ja het hoort bij mijn leeftijd” en mooi grijs is niet lelijk. Nou zij vond dus van wel!

Er moest en er zou naar de kapper gegaan worden. Want zo werd het niets meer met me. Ik slaakte een zucht, was dat geverfde haar nu al nodig ? Nee toch alsjeblieft, elke maand bij de kapper me haar bijkleuren met dat slappe geklets aan mijn oren. Maar met zo een zure grijze muts doorlopen. Daar voelde ik me toch ook te jong voor. Mijn dochter trok me naar de eerste de beste kapper op de hoek.
Waar ik in de eerste de beste kappersstoel werd gedropt. Na een tijdje bladeren in een boek met vlotte kapsels,en haarkleuring, waarin ik naarstig zocht naar een mooi kleurtje. De kapster en dochterlief waren het eens , ze zouden moeders wel even een middelbruin kleurtje aanmeten. Ik kreeg, het zo gewilde kopje koffie, en de gebruikelijke weekbladen. Zodat ik na hartenlust kon bladeren, terwijl ik zo nonchalant mogelijk, door mijn koffie roerde.
Ik voelde me hier niet thuis, maar ik wist, dat ik mijn dochter hiermee een plezier deed. Want die 3 grijze haren van mij, waren voor haar een doorn in het oog! Ondertussen kwam de kapster bij me om mijn haar te kleuren. Zoë hield alles goed in de gaten. Ze waakte over mij,zoals normaal gesproken, ik over haar!! Ze keek toe hoe ze het bruine goedje erin deden, en ik kon niet echt meer genieten van de koffie. Nou smaakte die me ook ineens minder. Ik was veel te geobsedeerd door mijn aankomende nieuwe look. Een half uur later. liep ik met een trotse dochter, blij te wezen met mijn nieuwe noodcoupe. Mijn dochter keek blij naar mijn “nieuwe haar” Ze leek er echt vrolijker uit te zien dan voor het kapperavontuur. Ach dacht ik bij mezelf. Gun dat kind een moeder zonder 3 grijze haren. Achteraf had ik niet in deze hetze mee moeten gaan. Ik had ze der eigenhandig uit moeten trekken. Of het dochterlief laten doen! Maar ik kan mezelf nu eenmaal moeilijk verslonzen…
Nee, daar zorgt mijn dochter tegenwoordig wel voor!!!

4 thoughts on “Grijs??

  1. hai sandra,,wat een leuk kappers avontuur,zo samen met je dochter
    ik heb er erg vn genoten,,en heel herkenbaar,want ik moet zelf ook altijd verven.

    leuk verhaal
    bedankt en groetjes miranda

  2. Hoi San,

    Ik vind je stuk heel spontaan, geestig geschreven.
    Onthoud maar dat er veel ergere dingen zijn dan grijze haren.
    Jij blijft jij. Met of zonder grijze haren. Ik ga later ook lekker verfen.
    yvonne

  3. grijze haren, ik mag hopen dat ze bij mij nog heeeeel lang wegblijven….
    ben je zelf ook wel blij met je nieuwe coupe?

  4. Hai Ciny, zoals ik al schreef in de column, was ik achhteraf niet blij.
    Ik deed mijn dochter een plezier
    Maar voor drie grijze haren, is verven echt nog niet nodig….lol

    Miranda en Yvonne, bedankt voor jullie leuke reakties!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Top