Eindelijk ben je dan “moeder” en heb je je eerste kindje.

10 Maanden na ons trouwen kregen we een baby, we waren helemaal door het dolle heen, zó dankbaar dat God ons een kindje had geschonken. Dat we mochten ervaren hoe het was om in verwachting te zijn, om een mooie bevalling te mogen hebben en om uiteindelijk een mooi gezond manneke in ons armen te hebben.
De eerste week ging het goed, Roy sliep niet veel, was snachts erg onrustig, maar met veel huid op huid contact konden we toch wat rust pakken.
De kraamverzorgster was weg en het huilen begon. Ik was niet direct in stress, kindjes huilen nu eenmaal vaker. Na een week had ik wel af en toe zoiets van “is dit het nou?”

In de derde week kwam de vp langs om te wegen en te kijken hoe het ging. Ik heb wel aangegeven dat Roy veel huilde, veel kramp had etc.. Ik moest dan maar 1 borst gaan geven ipv 2, want de voormelk van de tweede borst kon idd voor kramp zorgen, beter was om na de eerste borst te stoppen.
Ook moest ik 3 uur minimaal tussen de twee voedingen houden. Dit uitte in een manneke dat nog meer ging huilen en langer, want hij dronk zo om de 2 uur en nu moesten we een uur langer gaan wachten. Rondjes lopen door het huis, buiten in de doek, we hebben wat afgewandeld met de kleine.

Een week later ben ik bij de HA geweest, ik moest niet zo zeuren, kindjes huilen nu eenmaal en anders kon ik de bakerdoeken nog proberen. Zijn longen klonken schoon, zijn oren zagen er netjes uit, ik heb een gezond kindje, waar konden we nog meer op hopen?

Met 5 weken moesten we op bezoek bij het CB, wegen, meten, Roy deed het prima. Maar het huilen werd niet minder en ook had hij veel uitslag. Rode puntjes, grote rode vlekken en smetvlekken tussen zijn spekrollen.
“Niet zo vaak in bad doen, en meestal wordt het huilen wel minder rond de drie maanden en anders moesten we het inbakeren maar eens proberen. Er kon wel een vp’er langskomen om te laten zien hoe dat moest. De uitslag was baby acne, dat zou nog wel beter worden.”
Een allergie?! Nee hoor, dat heeft maar 2% van de baby’s en daarbij, Karlo en ik hadden toch nergens last van? Dat Karlo’s broers en zussen wél allergieën hadden, dat gaf geen extra risico voor Roy.
En de hele dag met die baby in een draagdoek rondlopen?! Je reinste verwenning, nee hoor, dat moest ik echt niet doen, hij moest leren dat hij een bedje had om in te slapen en dat mama niet de hele dag voor hem paraat kon staan. Die doeken waren prima voor een wandeling, maar niet voor in en om het huis.
Daarmee kon ik naar huis.

2 Dagen later ben ik wéér naar de HA gegaan, de uitslag werd met de dag erger. Roy had eczeem zei de goede man, een allergische reactie op mijn voeding. Ik moest maar over gaan stappen op de soja en zijn huidje goed vet houden met baby olie, van zwitsal oid, dat ruikt zo lekker en dat vinden moeders altijd fijn he, als hun kindje lekker ruikt. En ja, dat huilen, vervelend, maar dat doen baby’s nu eenmaal. Hád die man nou niet kunnen bedenken dat een allergisch kindje ook wel eens heel erg allergisch kon reageren op zwitsal olie?! En ja, natuurlijk, nu achteraf, had ik dat zelf ook wel kunnen bedenken, maar ik wist niets van allergieën af.

Diezelfde dag heb ik bovenaan de trap gestaan met een manneke dat al 10 uur aan het huilen was die dag. Ik dacht nog, “als ik hem nu laat vallen is hij misschien even stil”. Ik heb hem gelijk naar de buurvrouw gebracht en heb een bevriend arts gebeld.
Deze man gaf aan dat als de uitslag eczeem was, een hypo allergeen dieet voor Roy een heel goed remedie kon zijn. Ik mocht een periode geen melk, ei en soja eten.
Bracht dat niet genoeg verlichting dan moest ik ook de vis, cacao, pinda’s en noten eruit laten. Ik heb meteen alles weggelaten en van de ene op de andere dag hadden we een ander kind. Een HEEL ander kind.
Roy kon ineens lachen, hij huilde bijna niet meer, sliep iets langer dan 20 minuten achtereen, okay, een half uur tot 3 kwartier was nóg niet lang, maar hij knapte op.

Met 8 weken waren we terug op controle op het cb. Ik was 2 weken op dieet en Roy deed het nog steeds goed.
De arts geloofde nog steeds niet dat Roy allergieën had, dat was een hype, alle huilbaby’s van die tijd hadden ineens een allergie, een echte mode verschijnsel.
Ik ontnam mezelf én Roy hele belangrijke voedingsstoffen als ik op dieet zou blijven. Trouwens, bv kindjes kónden niet allergisch reageren, want bv bevatte verknipte eiwitten en daar kunnen baby’s niet allergisch op reageren.

Wel, deze mama was allang blij dat haar kindje niet meer huilde, dat hij het op de bv zo goed deed en daar had ik dat dieet wel voor over. Langzaamaan hebben we voedingsstoffen geprovoceerd via de bv, zo kwamen we erachter waar Roy wel en niet allergisch voor was.

Hij is nu 6 en over de meeste allergieën heen gegroeid. Ik ben nog steeds op dieet voor Kylian en Nyls en ja, het is het dubbel en dwars waard!!

Door: Annet