Denk jij dat je de meeste kinderkwaaltjes wel kent? Ga dan in de kinderopvang werken en je zult zien hoe ongelijk je hebt. Althans, dat was voor mij het geval. Als moeder van 6 dacht ik voorheen wel goed op de hoogte te zijn als het om kinderkwaaltjes ging. Maar feitelijk is dat ik vele kwaaltjes niet ken.

Kinderkwaaltjes: Krentenbaard

Heb jij weleens van krentenbaard gehoord? Laat staan het zelf eens gehad te hebben? Tot enkele maanden terug had ik zelf nooit van gehoord laat staan het gehad te hebben. Maar zodra ik in de kinderopvang ging werken ging een wereld van kinderkwaaltjes voor mij op. Slechts twee maanden in dienst leerde ik krentenbaard kennen. Een collega had het op haar neus. En vervolgens een weekje later had ik het zelf opgelopen. Ook op mijn neus. Welkom in de kinderopvang!

Krentenbaard

Krentenbaard, wat is dat nou precies? Nou, krentenbaard is een kinderkwaaltje dat ook aan volwassenen overgedragen kan worden. En ja, het is zeer besmettelijk. Krentenbaard komt meestal voor rond de neus en mond. Het begint als erge jeuk en het gevoel dat hele kleine beestje op je huid lopen. Vervolgens ontstaan er wondjes en blaasjes met vocht en korstjes. Het is een ontsteking van de huid dat door bacterie veroorzaakt wordt. Deze bacterie kun je aan anderen doorgeven waardoor zij ook besmet raken. Het vocht in de wondjes is zeer besmettelijk en kan via lucht en huid overgedragen worden. Zit je aan het wondje en was je je handen vervolgens niet goed dan blijft de bacterie op de hand en kun je anderen besmetten.

Hoe ik besmet ben geraakt weet ik niet maar ik was er wel vroeg bij. Omdat mijn directe collega krentenbaard had was ik alert. Zeg maar gerust angstig. Angstig dat ik het ook zou oplopen hield ik mijn gezicht, met name neus, goed in de gaten. Het is omdat ik geen vergrootglas in huis heb, anders had ik deze ongetwijfeld ingezet. Toen ik kriebels op mijn linker neus voelde wist ik genoeg. Waar ik voor vreesde leek waarheid te worden. Ik was vrijwel zeker dat ik met krentenbaard besmet was. En ik had het niet mis.

De volgende ochtend werd ik wakker met kleine bultjes op mijn neus en wat jeukte het. Omdat ik dus al vermoedens had van wat het kon zijn, had ik enkel bevestiging van huisarts nodig. Na enkele foto’s doorgestuurd te hebben kon mijn huisarts bevestigen dat het inderdaad krentenbaard is. Ik was niet verbaasd maar eerder teleurgesteld. Want hoewel ik wist dat er een kans bestaat dat ik het zou krijgen, hoopte ik toch dat het niet zou gebeuren. Van de huisarts kreeg ik een zalfje voorgeschreven. Ik geloof dat ik deze twee keer per dag moest aanbrengen. Verder moest ik erop letten dat ik niet binnenin de neus wondjes zou krijgen. In dat geval moest ik opnieuw contact met de huisarts opnemen.

Naast dat krentenbaard op je gezicht behoorlijk vies er uit ziet is het ook nog eens enorm jeukerig. Het gevoel dat duizenden mini beestje op je huid lopen is behoorlijk frustrerend. Het liefst krab je je huid open, op zoek naar verlichting. Maar wat je absoluut niet mag doen is, juist ja, krabben. En juist dat niet krabben is enorm lastig.

Doordat ik alert was, was ik er op tijd bij. Dit heeft ervoor gezorgd dat de krentenbaard zich niet enorm heeft kunnen uitbreiden. Het heeft uiteindelijk ruim 2 weken geduurd voordat alle bultjes en blaasjes verdwenen waren en ik dus krentenbaard vrij was. Wat ik er aan overgehouden heb zijn donkere plekjes. Maar met juiste producten hoop ik ook hier volledig vanaf te komen. Nou hopen dat ik niet nog meer kinderkwaaltjes zal gaan oplopen.

Liefs,
Nicky

Volg jij mij al op Instagram?