Als kleuter wilde ik graag prinses worden. Eentje met wapperende lange haren en zwierige jurken. Dat is niet gelukt. Op de tweede plaats van mijn wat-ik-later-worden-wil-lijstje stond het M-O-E-D-E-R-S-C-H-A-P. Daarmee bedoelde ik niet ‘gewoon’ het krijgen van een kind, maar daarmee doelde ik op de warme zorg voor een bonte bende. Gezellig met zijn allen aan een grote tafel in een enorme woonboerderij. Zelf groenten telen en mijn eigen boontjes doppen. Twee merkwaardige aanvullingen op deze fantasie is dat a) de boerderij een wit hek moest hebben en b) ik gezellig en dik zou zijn. Dit is ten dele gelukt.

Anno 2013 streef ik nog steeds een supermom bestaan na… twee bloedjes van kinderen, een heerlijke vent, een leuke carrière, lieve vriendinnen, mijn spreekwoordelijke eigen boontjes en altijd op zoek naar… meer! Want dat er meer is, daarvan ben ik overtuigd. Ga je mee op zoek?

In mijn blogs zal ik schrijven over blauwe jurken, grijze pakken, high heels, groene vingers,  lekkerbekken en natuurlijk het M-O-E-D-E-R-S-C-H-A-P (of een simpelere versie daarvan ;-). Ik wens je veel leesplezier!

Liefs, Annemieke

Lees hier de columns/artikelen van Annemieke Statz en bezoek ook eens haar blog www.eethetbeter.nl