In het buitenland denkt men direct aan klompen, molens, tulpen, Delfts blauw en kaas. Nederland staat ook bekend om ‘het land waar alles mag’ en we trekken er massaal fietsend op uit zodra de zon schijnt. Maar wat maakt Nederland nog meer bijzonder? Elf typisch Nederlandse gewoonten op een rij.

Drie zoenen op de wang.
Bij ontmoetingen met vrienden en kennissen zoenen we elkaar doorgaans drie keer op de wang. Dat levert nogal eens ongemakkelijke situaties op, vooral bij het gedag zeggen. Bij een vriend zul je dat eerder doen dan bij een vreemde die op dezelfde verjaardag aanwezig is. Maar wat als je gezellig met die persoon hebt zitten kletsen? Geef je hem/haar dan toch ook maar drie zoenen bij het weggaan, of toch nog niet? In Amerika is dat zoenen not done. In Spanje en Italië zoent men twee keer en in Finland kun je het ook wel schudden.

Iedereen feliciteren.
In België is het gebruikelijk om alléén de jarige te feliciteren. Hier hebben we de (eigenlijk best rare) gewoonte om bij binnenkomst iedereen netjes een hand te schudden en ze te feliciteren met de jarige. Waarom eigenlijk? Zíj zijn toch niet jarig? Die Belgen zijn zo gek nog niet.

Friet van Piet, patat van Ad, kroket van Ed.
Als we op vakantie gaan, gaan we het liefst naar een stukje Nederland in het zuiden. Spanje? Graag, zolang er maar een supermarkt is met Nederlandse producten zoals Calvé pindakaas, Douwe Egberts-koffie en een zak drop. We zullen iedereen laten weten dat we uit Holland komen.

Bij warm weer een hemdje, korte broek en slippers dragen.
In Italië lopen ze er altijd chic, modieus en verzorgd bij, ook als het bloedheet is. Italiaanse vrouwen zul je bijv. niet snel aantreffen in een short plus verwassen shirt. Nederlandse toeristen zijn daarom zeer snel te herkennen aan hun kleding. Of nog erger: aan dat eeuwige buideltasje.

Veel Nederlanders zijn eigenlijk niet zo gastvrij als het om onverwacht bezoek gaat.
In andere landen is spontaan een hapje mee-eten heel gewoon. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Hier wordt meestal net genoeg gekookt voor het aantal gezinsleden. En word je dus gerust naar huis gestuurd zodra het etenstijd is. En voortaan wel even bellen voordat je langskomt, wil je?!

Eenvoudige verjaardagen.
In veel landen worden verjaardagen groots gevierd, met veel eten, harde muziek en lekker swingen/dansen. In Nederland mag je in een kring gaan zitten en is het al heel wat als er een plakje worst, bitterbal of blokje kaas met mosterd voorbijkomt.

Ongezouten mening geven.
In het buitenland schrikken mensen van onze eerlijkheid. We zeggen vaak wat we denken, soms verpakt in een grap. Wat is die baby lelijk! We zeggen het gewoon. We vinden dat onze mening ook meestal de juiste is, wat snel leidt tot heftige discussies.

Klagen.
Nederlanders zijn een kei in klagen. Vroeger was alles beter. De jeugd had toen nog manieren. In het buitenland is alles beter. Nee hè, wéér een file. Wat een ***weer zeg! En waarom staan we altijd in de verkeerde rij bij de kassa? We mopperen, muggenziften en zuchten erop los.

Meubelboulevards bezoeken op Tweede Paasdag.
Op een vrije dag in een goed boek duiken? Nee joh. Ouderwets ganzenborden dan? Kotskots. In een polonaise naar de Ikea rijden en lanterfanten tussen de samengeklonterde mensenmassa’s? Yes please!

Melk en Unox knakworstjes.
Voetbalwedstrijd? We trekken een blik knakworsten open. Verjaardag? Kom maar op met die cocktailworstjes. En hoewel er steeds meer mensen roepen: ‘Melk is voor kalfjes!’, zijn we nog steeds gek op zuivel. Zonder onze koeien zouden we het aloude bakje vanillevla als ‘dessert’ vreselijk moeten missen.

Gluren bij de buren. Hoewel we steeds meer ‘op onszelf’ lijken te zijn, vinden we het stiekem maar wat fijn om bij anderen naar binnen te gluren. En dan niet eens op een bescheiden manier, nee, gewoon pontificaal met onze snufferd tegen het raam. Tja, dan moet die buurvrouw maar niet haar gordijnen open laten staan toch? En anders doen we het wel bij de bewoners van onze buurlanden als we op vakantie zijn!